



















Terapeuta zajęciowy
Forma – stacjonarna (2 razy w tygodniu w godzinach popołudniowych + sobota);
Czas trwania nauki – 2 lata;
Warunki przyjęcia do szkoły:
- wniosek
- świadectwo ukończenia szkoły średniej (liceum, technikum, szkoły branżowej II⁰,
- 3 fotografie,
- zaświadczenie od lekarza medycyny pracy o braku przeciwwskazań do nauki zawodu (skierowane do medycyny pracy wydawane w sekretariacie szkoły),
Zajęcia praktycznej nauki zawodu odbywają się w szkolnych pracowniach specjalistycznych oraz u pracodawców m.in. w oddziałach szpitalnych, domu pomocy społecznej, domu seniora, warsztatach terapii zajęciowej, ośrodku szkolno-wychowawczych, przedszkolu integracyjnym.
Praktyka zawodowa – 210 godz.
W wykonywaniu zawodu terapeuty zajęciowego przydatne są: uzdolnienia plastyczne, techniczne, muzyczne, kulinarne. Dobra znajomość programów graficznych. Niezbędne są zdolności manualne i umiejętność nawiązywania i podtrzymywania prawidłowych relacji społecznych. W zawodzie wymagana jest również: duża wrażliwość na drugiego człowieka, empatia, życzliwość, cierpliwość, opanowanie, odpowiedzialność, spostrzegawczość, kreatywność, refleks, koncentracja i podzielność uwagi, zdolności organizacyjne, umiejętność organizowania czasu wolnego innym.
Możliwości zatrudnienia: placówki ochrony zdrowia (np. oddziały szpitalne, zakłady opiekuńczo- lecznicze), domy pomocy społecznej, dzienne domy pomocy społecznej kluby seniora, domy seniora, placówki integracyjne, warsztaty terapii zajęciowej, środowiskowe domy samopomocy, hospicja, sanatoria i inne.
Informacje o zawodzie
Terapeuta zajęciowy wspomaga i aktywizuje osoby chore i niepełnosprawne poprzez zastosowanie różnych metod, form oraz technik terapii zajęciowej w procesie kompleksowej rehabilitacji. Podejmowane przez niego działania mają na celu poprawę funkcjonowania bio – psycho – społecznego pacjenta. Terapeuta zajęciowy planuje indywidualny i grupowy program terapii dostosowany do stanu zdrowia, potrzeb, zainteresowań i możliwości podopiecznego. Ponadto posiada wiedzę na temat metod organizowania czasu wolnego osobom chorym z różnym stopniem niepełnosprawności.